EN OCASIONES VEO GRELOS
Foto: Plantación de Aguacates en Esteiro
O aguacate (Persea americana) é unha árbore da familia das Lauráceas que pode alcanzar os 20 metros nos seus lugares de orixe, aínda que as árbores comerciais que coñecemos apenas alcanzan os cinco metros de altura. O nome provén do idioma náhuatl, da palabra ahuacatl, que significa «testículo», e fai referencia á súa forma e a súa posición colgante na árbore.
A planta é coñecida polo seu saboroso froito, o cuarto en importancia no mundo dentro dos froitos tropicais, aínda que tamén se utilizou como aceite en produtos de beleza, en medicina tradicional como expectorante ou antiinflamatorio, e mesmo na cociña como substituto do aceite de xirasol.
A evidencia máis antiga da presenza do aguacate vén de Mesoamérica, concretamente de México, fai uns 10.000 anos. Desde esa área foi dispersado polos pobos que habitaron Mesoamérica na época pre-hispánica. Crese que no século XVI os españois introduciron o aguacate en España, tras o descubrimento de América.
As hipóteses apuntan a que Valencia foi a primeira cidade en recibir este froito, e logo os primeiros intentos de cultivo documentáronse no século XVIII en Málaga. Desde entón, o aguacate foi introducido en moitos lugares onde o clima é apropiado para o seu desenvolvemento, como a Comunidade Valenciana, onde hoxe é común substituír os cultivos de laranxa por este novo froito debido á súa alta rendibilidade.
Actualmente, España é o maior produtor da UE, concentrando na Axarquía malagueña e a costa granadina o 90 % desa produción. A pesar diso non logra abastecer a demanda interna, por iso é polo que, noutras zonas como o sur de Galicia, concretamente no Baixo Miño, sexan cada vez máis os agricultores que se interesan polo seu cultivo; tamén se estableceron plantacións no norte da comunidade, como nas proximidades de Cedeira.
A cantidade de auga dispoñible segue sendo o problema para o seu cultivo en áreas mediterráneas. En España este é tamén o principal desafío para a súa expansión e, sen dúbida, a futura evolución do clima exporá problemas nos grandes cultivos de aguacate que comezan a estenderse polo sur da península. Así, a colleita malagueña deste ano caeu un 50 % como consecuencia da ausencia de precipitacións e xa comezaron a sacrificar árbores para salvar unha parte da colleita.
Resumindo, substituímos a vexetación ou os cultivos autóctonos por plantacións masivas de especies importadas que agora se empezan a arrincar. Veremos como segue a historia, pero a auga pon a cada un no seu sitio.
Link: https://www.lavozdegalicia.es/noticia/opinion/2023/02/10/agua-aguacate/0003_202302G10P16993.htm
novasdecedeira 