CEDEIRA / LA VOZ
A autora, xunto ás fotos que ocupan boa parte da cristaleira do seu local, no centro de Cedeira I. F.
A nova fotógrafa e deseñadora gráfica abriu hai un ano o estudo Akelarre e celebrou o 8M cunha exposición en branco e negro de 135 cedeiresas
Mírame a min», dille Carla á súa nai, apuntando co dedo cara á súa foto. «Mira a miña nai», repite outro neno. A cristaleira de Akelarre non pasa inadvertida. Todos se deteñen #ante o mural montado por Noelia Blanco López (Cedeira, 25 anos) cos rostros de 135 veciñas, mulleres de todas as idades e oficios, como a súa bisavoa Pura (Purificación Prieto), xa falecida, que se fixo cargo da panadería familiar (O forno de Gonzalo) moi novo, por mor da morte prematura do seu marido; a súa avoa Manuela Rodríguez, costurera, que rexentou dúas tendas en Cedeira; a súa nai, Manuela López, mestra de infantil e primaria, e concelleira; e ela mesma, unha moza emprendedora que estudou fotografía e deseño gráfico, e abriu hai un ano o seu propio negocio no seu pobo.
En Akelarre, ademais do estudo de fotografía, Noelia personaliza todo tipo de produtos (camisetas, mochilas, bolsas…) e ofrece servizos de deseño gráfico e web, e copistería. Traballa da man con tres talleres de Ferrol: Señor Lence, Sys e Moscofly. Pero a súa paixón é a fotografía. «Xa antes de estudar tiña unha cámara e facía as fotos das miñas amigas cando iamos por aí», conta.
A imaxe fixa serviulle para expresar as súas reivindicacións «como muller feminista». «O 8M tiroume desde nena. Estudei no IES Leixa [Ferrol] e unha compañeira e eu gañamos o concurso do cartel do 8 de Marzo. Gústame traballar este tema, e cando abrín [Akelarre] dixen ‘quero facer algo con mulleres de Cedeira, fillas, nais, traballadoras…’, porque aquí sempre houbo máis mulleres que homes á fronte de negocios. Eles ían ao mar e elas tiraban de todo, as mulleres sempre foron fortes e valentes», subliña. Quería mostrar os seus rostros, con afán estético e, sobre todo, reivindicativo. Ademais do recoñecemento ao seu papel.
Empezou polas máis próximas e acabou retratando a 135 cedeirenses, no seu caso e no da súa amiga Irene, de catro xeracións da mesma familia. Agora, as súas miradas iluminan o escaparate da tenda. Alí están Ermi, Fina Ponce, as mozas do taller de Apader, Beni (de O Xarmolo), María (de O Ramón), Carmen, Doce… «Animáronse moitas, algunhas viñan xuntas, saquei fotos o mesmo 8 de Marzo, antes de inaugurar», celebra.
Quen transita por diante de Akelarre sucumbe ao impacto visual do mosaico de fotos e o símbolo do 8M. «Un señor maior que pasou por aquí parouse e díxome ‘está moi ben isto, ver tantas mulleres do pobo xuntas’», comenta, agradecida pola resposta da xente. Con esta iniciativa defende a causa feminista, a súa causa e a de tantas mulleres, «e tamén homes, e mulleres transgénero…». «Todos buscamos o mesmo, a igualdade de dereitos de homes e mulleres, hai homes moito máis feministas que algunhas mulleres… Queremos igualdade plena, poder convivir, xuntos cos mesmos dereitos», incide.
Destaca o valor da educación, «na familia e nos centros de ensino», e celebra crecer nunha contorna igualitaria: «O meu avó é o que cociña, e o meu outro avó, que faleceu, tamén o facía, era cociñeiro en barcos…». Ela deseñou unha bolsa por un mundo de mulleres «vivas, libres e iguais», mulleres «poderosas» como as que dan vida á exposición. O xesto audaz de tantas cedeirenses é á vez real e simbólico, como o abrigo de cor lila de Noelia, agasallo da súa nai.
novasdecedeira 