Na foto: Arsenio Iglesias e máis eu
O técnico galego, un personaxe incomparable ao que lle chamaban bruxo, sabio e raposo, foi o arquitecto do Superdepor co que conquistou unha Copa do Rey e rozou o título de Liga
A Coruña – 05 may 2023
Arsenio Iglesias Pardo, contrasinal do Deportivo, morreu este venres na Coruña aos 92 anos de idade. É o adeus dun personaxe incomparable, xogador, adestrador, chamábanlle bruxo, sabio e raposo. El dicía que non era ningunha das tres cosas. “Se seica raposo porque ás veces non aclaro ben os motivos polos que fago as cousas”, confesaba. Como futbolista trazou unha carreira entre 1951 e 1966. Pasou por Deportivo, Sevilla, Selecta, Oviedo e Albacete e deixou pátina de dianteiro bullidor. Pero como realmente destacou foi como adestrador. E fíxoo cando case todos, mesmo el, crían finalizada a súa traxectoria.
Chegou aos bancos recentemente colgadas as botas para tomar as rendas do filial do Deportivo, ao que adestrou en tres etapas, a primeira entre 1970 e 1973. Pasou por Hércules, Zaragoza, Burgos., Elxe, Almería e Compostela. Unha carreira dignísima, pero sen excesivo relumbrón ata que na finais dos oitenta regresou ao Deportivo. Salvoulle de baixar a Segunda B, subiu a Primeira, triunfou nunha promoción agónica para salvar a categoría e camiñou cara ao título de Copa (1995) tras deixar pasar de longo o de Liga nun agónico final rubricado por un penalti marrado por Djukic no último minuto do último partido da tempada 93-94. Aquel equipo co que rozou a gloria, recitábase de memoria: Liaño; Rekarte, Ribeira, Djukic, Albístegui, Nando; Mauro, Aldana, Fran; Bebeto e Claudio.
O mérito de Arsenio e daquel cadro de persoal foi o asalto ao trono do fútbol español entre os últimos anos da Quinta do Buitre e o esplendor do Dream Team de Johan Cruyff. Aquel Deportivo miroulle á cara aos dous grandes cun fútbol que mesturou o traballo estajanovista coa arte dos Djukic, Aldana, Fran ou Bebeto. Foron os cimentos do equipo que baixo a dirección de Jabo Irureta conquistou o campionato ligueiro en 2000.
Fichouno o Real Madrid na tempada 95-96, onde apenas dirixiu 19 partidos no epílogo da súa carreira. Foi contratado tras a destitución de Jorge Valdano co obxectivo principal de asaltar a conquista da Copa de Europa, pero a Juventus cruzouse no seu camiño nos cuartos de final. O seu último partido oficial como adestrador disputouse o 25 de maio de 1996: Zaragoza 0-1 Real Madrid, con gol de Fernando Hierro. Desde entón fincouse entre o seu Arteixo natal e A Coruña.
novasdecedeira 