CEDEIRA / LA VOZ
O fillo da cedeiresa Antonia de Xusta, no museo, xunto ás vitrinas de corais e cunchas e os paneis de bolboretas I. F.
Este ferrolán cedeu ao museo Mar de Cedeira a súa serie de moluscos galegos, con máis de 800 especies, e agora expón lepidópteros
Manuel Suárez, a piques de cumprir 79 anos, foi o benjamín de cinco irmáns (todos mozos menos a primoxénita, que faleceu aos 19) e o único que naceu en Ferrol. «Todos os meus antepasados foron de Cedeira, pero eu crieime en Ou Inferniño, onde montaron un ultramarinos e unha carnicería os meus pais. Ían ver se saía outra nena… e saíu Manuel», relata. Con 18 anos fundou a autoescola Suárez, cos seus irmáns Enrique e Sixto, e ao final quedouse só no negocio, que abriu unha sección en Cedeira e acabou transformándose en cooperativa, Xecas, da que foi director ata a xubilación, aos 65.
Ao estar á fronte da autoescola gañou tempo para a súa afección, o coleccionismo. Iniciouse cos bonsáis, «cando se puxeron de moda por Felipe González». Chegou a ter máis de cen, a maioría de variedades autóctonas, e a expoñer un olmo xaponés xunto a unha obra do expresidente do Gobierno. Pero roubáronlle as árbores aos que, con pericia, daba forma nunha leira de Ou Feal, e variou o rumbo.
«Tiña en casa unha cuncha, unha Cabestana cutacea [unha especie de molusco gasterópodo], que atopara na praia en Covas, víaa todos os días e pensei ‘a ver se consigo as cunchas de Galicia’», lembra. Sen ningún coñecemento sobre malacología, a rama da zooloxía que estuda os moluscos, pero con determinación, lanzouse a percorrer os areais galegos, dunha punta á outra. Ata que o seu fillo le fotocopió o libro Moluscos da ría de Vigo, de Emilio Rolán, «o pai desta ciencia en Galicia». «Permitiume recoñecer unhas cantas… con eso, as publicacións da Sociedade Española de Malacología (SEM) e unha lupa binocular, púxenme a identificar cunchas», resume.
Durante preto de tres décadas moveuse polos areais en busca de sedimento, do que despois extraía os micro moluscos (algúns de medio milímetro) e os acúmulos de cunchas. «Nas rías hai que ir de xaneiro a abril, despois non colles nada; e nas praias, en xullo e agosto», explica. Aprendeu a ler a area, ao aire libre e despois en casa, xa seca, coas pinzas e as caixas para clasificar os tesouros, algúns minúsculos, que cedeu ao Museo Mares de Cedeira. «Tratei de inculcarlles a afección aos meus fillos e aos meus netos, pero nada… e cando vin na Voz que se ía a abrir un museo dixen ‘esta é a miña’».
Crustáceos, estrelas de mar…
«Todo o de Galicia que había baixo a auga interesábame, cunchas, estrelas de mar, crustáceos…», confesa. Por eso xunto ás vitrinas nas que se exhiben os exemplares de máis de 800 especies de moluscos (practicamente todas os presentes en Galicia e algunha exótica) hai varios paneis con crustáceos disecados —«cunha solución de formol en auga, ao 10%»—, como un estraño lubrigante de dúas pinzas cortadoras, e estrelas de mar; e unha pequena mostra de corais e caparazones de ourizos.
A de Suárez está considerada a maior colección de malacología de Galicia exposta ao público —«se cadra alguén ten unha en casa e non se sabe»— e a el débense as primeiras descricións de Cantrainea peloritana (un caracol mariño) e Calliostoma leptopina na península ibérica, e unha primeira cita en Galicia, da Emarginula crassa, como recollen as revistas da SEM. Ademais de gañarse o privilexio de que dúas cunchas leven o seu nome: «Unha dedicouma Emilio Rolán e outra Juan Orro». Son a Micromorpha suarezi e a Gingicithara suarezi, unha de Porto Príncipe e outra de Filipinas.
Máis información ….
novasdecedeira 